Taki stan ustroju nazywamy skazą (diathesis). Skazy cechują ustrój nie tylko ze strony morfologicznej, lecz także czynnościowej; poznanie zaś różnych skaz daje możność ustalenia skłonności ustroju do takich lub innych schorzeń biorąc pod uwagę, że sama skaza jeszcze nie jest chorobą. Rozróżniamy następujące skazy: l) skazę wysiękową, 2) skazę hipoplastyczną, 3) skazę grasiczo-limfatyczną, 4) skazę asteniczną, 5) skazę nerwowo-artretyczną. Do skaz będziemy także zaliczali odchylenia w konstytucji, powstałe na tle zaburzeń w czynności gruczołów wewnętrznego wydzielania, jak np. odchylenia konstytucyjne, powstałe w układzie wegetatywnym. Skaza wysiękowa (diathesis exsudatiua) jest typowa dla wieku dziecięcego. Dzieci obarczone skazą wysiękową wyglądają jak nalane i cechują się skłonnością do rozmaitych wilgotnych wyprysków aż do wysiękowych stanów zapalnych na skórze i błonach śluzowych. Szczególnie wraźliwe na zmiany ciepłoty otaczającego powietrza są policzki, które na zimnie robią się ciemnoczerwone. [patrz też: łokieć golfisty, ambroksol, wzorcowanie mierników ]
Powiązane tematy z artykułem: ambroksol łokieć golfisty wzorcowanie mierników