Uwzględniliśmy wszystkie zarejestrowane dzieci w naszej analizie (tj. 447 uczestników w kohorcie z intencją leczenia i 415 w kohortach na jeden protokół). Wszyscy uczestnicy, którzy przeszli randomizację, otrzymali co najmniej jedną dawkę szczepionki. Charakterystyka grupy RTS, S / AS01 i grupy kontrolnej była podobna w punkcie wyjściowym (Tabela S1 w Dodatku uzupełniającym, dostępna pod adresem). Uczestnicy, którzy stracili czas na obserwację, znacznie rzadziej mieli siatki do spania i częściej mieszkali dalej od apteki niż inni uczestnicy. Ponadto, nieistotnie większa liczba uczestników w grupie kontrolnej niż w grupie RTS, S / AS01 została utracona w celu obserwacji, a uczestnicy, którzy stracili czas obserwacji, mieli nieistotnie niższą częstość występowania malarii (tabela S2 w Dodatek dodatkowy). Skuteczność przeciwko pierwszemu epizodowi
Tabela 1. Tabela 1. Skuteczność szczepionki. W kohorcie, która miała być leczona, w grupie 223 pacjentów w grupie RTS, S / AS01 i 157 w grupie 224 uczestników w grupie kontrolnej wystąpiło 150 przypadków pierwszych epizodów malarii klinicznej. W analizie regresji Coxa, po dostosowaniu dla osobolat obserwacji, ale bez współzmiennych, skuteczność szczepionki przeciw pierwszemu epizodowi klinicznej malarii wynosiła 27,0% (95% CI, 8,5 do 41,8, P = 0,006) (Tabela 1) . Konsekwentne wyniki zaobserwowano w analizie na podstawie protokołu.
Skuteczność wobec wszystkich epizodów
W kohorcie, która miała leczyć, 1002 epizody malarii wystąpiły w grupie RTS, S / AS01 i 992 w grupie kontrolnej. Stopień ubytku w obserwacji był wyższy w grupie kontrolnej niż w grupie RTS, S / AS01, a po uwzględnieniu osobo-lat obserwacji w ujemnym modelu dwumianowym, ocena skuteczności szczepionki wyniosła 4,4% (95 % CI, -17,0 do 21,9, P = 0,66) (Tabela 1). Podobne wyniki zaobserwowano w analizie na podstawie protokołu.
Tabela 2. Tabela 2. Skuteczność szczepionki przeciwko wszystkim epizodom, zgodnie z narażeniem na malarię i pasożytami oraz rokiem obserwacji. Skuteczność była konsekwentnie niższa w kohorcie z wysoką ekspozycją na pasożyty malarii niż w kohorcie z małą ekspozycją (tabela 2). Skuteczność wobec wszystkich epizodów klinicznej malarii wynosiła 16,6% (95% CI, -24,6 do 44,2) w kohorcie o niskiej ekspozycji (P = 0,38) i -2,4% (95% CI, -26,1 do 16,8) w grupie narażonej na wysokie dawki kohorta (p = 0,82).
Waning in Vaccine Efficacy
Rysunek 2. Rycina 2. Częstość występowania malarii i skuteczność szczepionek, zgodnie z ekspozycją na malarię i grupą próbną w kohorcie z celem na leczenie.Panel A pokazuje częstość występowania malarii w kohorcie z niskim wskaźnikiem ekspozycji (lokalne ważność malaria przy lub poniżej średniej kohortowej), a panel B – częstość występowania w kohorcie z wysokim wskaźnikiem ekspozycji (miejscowe rozpowszechnienie malarii ważone dystansem powyżej średniej kohorty). Górne wykresy pokazują częstość występowania malarii w grupie RTS, S / AS01 i grupie kontrolnej według roku obserwacji. Dolne wykresy przedstawiają szacunkową skuteczność szczepionki, zagregowaną w 4-miesięcznych oknach, na podstawie obliczeń minus współczynnik częstości występowania razy 100, z wskaźnikiem częstości występowania obliczonym jako częstość występowania malarii w RTS, Grupa S / AS01 podzielona przez częstość występowania w grupie kontrolnej
[przypisy: zdjęcia cefalometryczne, przytomny rozwój, czyszczenie języka ]
Powiązane tematy z artykułem: czyszczenie języka przytomny rozwój zdjęcia cefalometryczne