Niska dawka w porównaniu do standardowej dawki dożylnej Alteplazy w ostrym udarze niedokrwiennym ad 7

CT oznacza tomografię komputerową. Nie stwierdzono istotnej heterogeniczności wpływu leczenia na pierwotny wynik w obrębie wcześniej określonych podgrup (ryc. 2). Interakcja między dawką alteplazy i aspiryną lub inną terapią przeciwpłytkową nie była znacząca (P = 0,05); jednak interakcja ta była istotna (P = 0,02) w nieregulowanej, porządkowej analizie zmodyfikowanych wyników skali Rankina (ryc. S10 w dodatku uzupełniającym). Analizy post hoc wykazały spójność wpływu dawki alteplazy na zgon po 90 dniach w obrębie podgrup i brak wyraźnego związku z wyjściowym wynikiem NIHSS (ryc. S11 i S12 w dodatkowym dodatku).
Bezpieczeństwo
Nie było istotnej różnicy między grupami o małej dawce a grupą otrzymującą dawkę standardową w ogólnej częstości zgłaszanych ciężkich działań niepożądanych, które wystąpiły odpowiednio u 25,1% i 27,3% pacjentów (P = 0,16). Jednak istotnie mniej pacjentów w grupie otrzymującej małą dawkę alteplazy niż w grupie leczonej alepelozą standardową miało (nieuznane) śmiertelne krwotoki mózgowe (1,3% vs. 2,5%, P = 0,02). Wszystkie poważne zdarzenia niepożądane wymieniono w tabeli S12 w dodatkowym dodatku.
Dyskusja
U pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym, którzy spełnili zalecane przez wytyczne kryteria leczenia reperfuzji trombolitycznej, dawka 0,6 mg alteplazy na kilogram nie okazała się nie mniejsza niż dawka 0,9 mg alteplazy na kilogram w odniesieniu do pierwotnego wyniku zgonu lub niepełnosprawność po 90 dniach. Nasza próba była spowodowana obawami o wysokie ryzyko krwotoku śródmózgowego za pomocą alteplazy, szczególnie u Azjatów, ponieważ wstępne badania miały różne wyniki w odniesieniu do skuteczności i ryzyka tego leczenia.8,11 Stosując kilka definicji objawowego krwotoku śródczaszkowego, 22 zaobserwowano mniej klinicznie istotnych przypadków w grupie przypisanej do małej dawki alepelozy niż w grupie przypisanej do standardowej dawki alteplazy, a różnica ryzyka była stała u Azjatów i nie-Azjatów.
Rozkład zmodyfikowanych wyników skali Rankina w obu grupach po 90 dniach wskazuje, że niższej częstości zgonów z alteplazą w małej dawce w porównaniu z alteplazą w dawce standardowej towarzyszyło więcej pacjentów, którzy przeżyli z łagodną do umiarkowanie ciężką stopą niepełnosprawności. Nie było zróżnicowania wpływu leczenia na wynik pierwotny w wcześniej określonych podgrupach, ale analizy te miały niską moc statystyczną. Jedna piąta naszej badanej populacji otrzymywała terapię przeciwpłytkową. Wcześniejsze badania wykazały zwiększone ryzyko krwotoku śródczaszkowego za pomocą standardowej dawki alteplazy wśród pacjentów otrzymujących terapię przeciwpłytkową.23,24 W naszej wcześniejszej analizie nie stwierdzono istotnej interakcji między dawką alteplazy a leczeniem przeciwpłytkowym w odniesieniu do złego wyniku; interakcja była jednak istotna w przypadku porządkowej, postpołącznej analizy zmodyfikowanych wyników skali Rankina. Trwająca część tego badania jest testem skuteczności intensywnej i wczesnej redukcji podwyższonego skurczowego ciśnienia krwi na wyniki u pacjentów z udarem niedokrwiennym. Analizy nie wykazały istotnej interakcji pomiędzy wczesną intensywną redukcją ciśnienia krwi a dawką alteplazy.
Wysiłki mające na celu zminimalizowanie błędów sprawozdawczych w tym otwartym badaniu obejmowały pomiar masy ciała, ślepe centralne rozpoznanie krwotoku śródmózgowego i ślepą ocenę wyników klinicznych przy zastosowaniu ustalonych kryteriów.
[przypisy: badanie foniatryczne, przytomny rozwój, zaburzenia troficzne ]