Praktyki lekarzy, które sprostają temu wyzwaniu, będą musiały rekrutować uczestników spośród swoich pacjentów z Medicare – z których wielu ma wiele przewlekłych lub długotrwałych chorób i wymagają regularnego monitorowania, doradztwa i leczenia – i przekonać ich, aby pozwolili, aby praktyka stała się centralnym punktem opiekę i, jeśli cele oszczędności mają zostać osiągnięte, źródło specjalistycznych rekomendacji. Następnie domy opieki medycznej muszą spełnić obietnicę koordynowania opieki wśród wszystkich lekarzy obserwowanych przez każdego z pacjentów. Pacjenci będą mogli w każdej chwili opuścić dom medyczny – bez żadnych wyjaśnień – i albo zapisać się na inny dom, albo powrócić do tradycyjnego modelu opłaty za usługę. Program demonstracyjny, jeśli się powiedzie, będzie jednym małym krokiem wzdłuż tego, co wielu polityków postrzega jako ścieżkę do wolniejszego wzrostu wydatków i poprawy opieki w ramach Medicare. Dalsze kroki obejmowałyby restrukturyzację systemu dostarczania poprzez zapewnienie lekarzom zachęt finansowych do łączenia w większe, bardziej zintegrowane grupy, które mogłyby bardziej efektywnie koordynować opiekę. Taki cel został nakreślony w raporcie z czerwca 2008 r. Komisji Doradczej ds. Płatności Medicare, wpływowej agencji stworzonej przez Kongres, aby zapewnić ustawodawcom opcje polityki zdrowotnej4. Zwracając uwagę, że jeśli pozostanie niezmieniona, Medicare będzie fiskalnie niezrównoważone, komisja zapewniła, że Konieczna jest fundamentalna zmiana w organizacji i świadczeniu opieki zdrowotnej. Nalegał on na Kongres, by realizował trzy inicjatywy sprawnie : program demonstracyjny medycznego domu, łączenie płatności Medicare za całą opiekę udzieloną podczas danej hospitalizacji (do zapłaty do jednego podmiotu będącego dostawcą, składającego się ze szpitala i powiązanych z nim lekarzy), 5 oraz utworzenie odpowiedzialnych organizacji opiekuńczych, które przypominałyby istniejące praktyki grup wielospecjalistycznych.5
Komisja, podkreślając potrzebę fundamentalnych zmian, zaleciła jedynie ukierunkowane reformy, być może poprzez uznanie ograniczeń apetytu USA (i Kongresu) na zmiany, co znalazło odzwierciedlenie w decydującej porażce kompleksowego planu administracji Clintona. Gdyby następna administracja i Kongres podjęły wyzwanie reformy w 2009 roku, zrobiliby dobrze, by posłuchać rady komisji, w swoim najnowszym raporcie, uznać, że proces fundamentalnej reformy jest ewolucyjny, a nie wiedząc, że ostateczny projekt nie powinien powstrzymaj nas od początku.
Author Affiliations
Pan Iglehart jest krajowym korespondentem czasopisma.
[podobne: psychoterapeuta warszawa, Upadłość transgraniczna, Kabiny Sanitarne ]