Mutacje integryny 3 z chorobą nerek, płuc i skóry AD 4

Komórki zostały wyizolowane z próbek skóry uzyskanych od osobnika kontrolnego i pacjenta, rozwinięte w hodowli i poddane cytometrii przepływowej. Wyniki
Morfologiczne analizy skóry i mutacji ITGA3
W Pacjent podejście oparte na potencjale-genie prowadziło do identyfikacji wady genetycznej. Najpierw wykluczyliśmy mutacje w NPHS2 i WT1, o których wiadomo, że powodują wrodzony zespół nerczycowy.18 Najczęstsze mutacje w CFTR i ABCA3 zostały wykluczone jako przyczyna śródmiąższowej choroby płuc.19
Przeprowadzono analizy morfologiczne próbek skóry w celu sklasyfikowania podtypu bullosy epidermolysis. Mikroskopia świetlna wykazała płaski naskórek bez grzbietów rete, a pęcherze podnabłonkowe były widoczne (ryc. 2A w dodatkowym dodatku). Transmisyjna mikroskopia elektronowa ujawniła wyraźne nieprawidłowości błony podstawnej, z cienką blaszką liściową, nieciągłą pomiędzy hemidesmosomami (ryc. 2B w dodatku uzupełniającym). Natomiast filamenty keratynowe, desmosomy, hemidesmosomy i fibryle kotwiczące wydawały się normalne. W obszarach z pęcherzami, blaszka densa znajdowała się na blistrze, a od czasu do czasu przylegały do niej nienaruszone hemidesmosomy i fragmenty komórek, wskazując na wiele poziomów podziału. Mapowanie immunofluorescencyjne wykazało ogniskowe zakłócenie połączenia skórno-naskórkowego z cięciem w błonie podstawnej. Nieprawidłowości te nie odpowiadały żadnemu znanemu rodzajowi bulloidy epidermolizacyjnej u ludzi20, ale miały uderzające podobieństwa do wyników opisanych u myszy z nokautem integryny ?3.
Figura 2. Figura 2. Identyfikacja i konsekwencje delecji ITGA3 u pacjenta 1. W panelu A, barwienie immunofluorescencyjne (zielone) próbki skóry z integryną monoklonalną ?3 P1B5 wykazuje utratę ekspresji; próbkę skóry od osobnika kontrolnego pokazano dla porównania. Położenie naskórkowej błony podstawnej zaznaczono białą przerywaną linią; jądra są niebieskie. W panelu B chromatogramy pokazują częściowe sekwencje ITGA3. Homozygotyczna mutacja c.1173_1174del (strzałka) prowadzi do zmiany ramki i utworzenia kodonu przedwczesnego zakończenia, p.Pro392ValfsX2. Barwienie immunohistochemiczne i immunofluorescencyjne kolagenu IV pokazano na próbkach biopsyjnych nerki (panel C), płucu (panel D) i skórze (panel E) uzyskanych od Pacjenta i dobranych pod względem wieku kontroli. W panelu C zaznaczone obszary na obrazach po lewej stronie są pokazane z większym powiększeniem po prawej stronie; strzałki wskazują kłębuszkową błonę podstawną i błonę podstawną kapsuły Bowmana. Ponadto dochodzi do utraty bocznych połączeń komórkowych pacjenta
[przypisy: omułek zielonowargowy opinie, praca z dzieckiem z zespołem aspergera, przeszczep chondrocytów ]