Pierwotny punkt końcowy został przeanalizowany za pomocą zasady zamiaru leczenia, wyznaczając wszystkich pacjentów, którzy wycofali się z badania przed upływem 24 miesięcy, ponieważ nie mieli odpowiedzi na leczenie. Aby uwzględnić wczesne wypłaty i pozwolić na wystarczającą liczbę pacjentów, którzy mogliby być oceniani pod kątem drugorzędowych punktów końcowych, przy zachowaniu mocy statystycznej pierwotnego punktu końcowego, przyjęto górny limit wielkości próby 35 pacjentów. Zasady dotyczące zaprzestania badania pod kątem bezpieczeństwa opierały się na niedopuszczalnej częstości poważnych zdarzeń niepożądanych.18 Nie obowiązywały żadne zasady dotyczące zatrzymania skuteczności, ale instytucja NHLBI dokonująca przeglądu instytucjonalnego wymagała corocznego przeglądu danych pierwotnych i wtórnych punktów końcowych. Statystyki podsumowujące, w tym proporcje, średnie odchylenia standardowe i przedziały ufności, zostały użyte do opisu pierwotnych i wtórnych punktów końcowych. Zmiany we wszystkich zmiennych uwzględnionych w analizach wtórnych, które wystąpiły między punktami czasowymi, obliczono dla pacjentów, dla których dostępne były pomiary. Wnioski statystyczne dotyczące średnich zmian w drugorzędowych punktach końcowych zostały opisane za pomocą 95% przedziałów ufności i testu t Studenta dla hipotezy zerowej środków zerowych. Wyniki
Pacjenci
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka wyjściowa pacjentów.Wszyscy pacjenci, którzy kwalifikowali się do udziału w badaniu, otrzymywali rekrutację od sierpnia 2011 r. Do maja 2014 r. (Ryc. S1 w dodatku uzupełniającym). Spośród 29 kwalifikujących się pacjentów, którzy byli oceniani w naszym ośrodku, 27 było włączonych do badania; 2 pacjentów przeszło natychmiastowy hematopoetyczny przeszczep komórek macierzystych. Mediana wieku pacjentów wynosiła 41 lat (zakres od 17 do 66), a 15 pacjentów (56%) było płci żeńskiej (tabela 1). W sumie 10 pacjentów miało mutacje w TERT, 7 miało mutacje w TERC (składnik RNA telomerazy), 3 miało mutacje w DKC1 (dyskeratoza congenita 1), a miało mutację w RTEL1 (regulator helikazy wydłużania telomerów 1) ( Tabela Sześciu pacjentów miało długość telomerów leukocytów poniżej pierwszego percentyla i sugestywny fenotyp kliniczny, ale nie mieli oni możliwej do zidentyfikowania mutacji patogennej (Tabela S2 i Rys. Jedenaście pacjentów wymagało regularnych transfuzji zapakowanych krwinek czerwonych, a 2 pacjentów wymagało regularnych transfuzji krwinek czerwonych i płytek krwi. Większość pacjentów (85%) miała wywiad rodzinny sugerujący chorobę telomową, 3 i 6 pacjentów miało wczesne siwienie włosów (tabela i tabela S2 w dodatkowym dodatku).
Tarcie Telomere
W kwietniu 2015 r. Stwierdzono, że 11 z pierwszych 12 pacjentów ocenianych po 24 miesiącach ma stałe wydłużenie telomerów. Ze względu na nieoczekiwany wysoki poziom skuteczności, który został osiągnięty oraz fakt, że istniały wystarczające informacje, aby odrzucić hipotezę zerową, badanie zostało zamknięte wcześnie przez instytucjonalną komisję przeglądową NHLBI.
Rysunek 1. Ryc. 1. Zmiany długości telomerów u pacjentów otrzymujących Danazol.Panel A pokazuje długość telomerów mierzoną po 24 miesiącach (punkt czasowy stosowany do oceny pierwotnego punktu końcowego) u 12 pacjentów, wykreślone względem wyjściowego pomiaru telomerów każdego pacjenta
[hasła pokrewne: Kabiny Sanitarne, wzorcowanie mierników, pomoc psychologiczna ]
Powiązane tematy z artykułem: Kabiny Sanitarne pomoc psychologiczna wzorcowanie mierników