Leczenie danazolem w chorobie Telomere cd

Dawka została zmniejszona, jeśli pacjent zgłosił niedopuszczalne działania niepożądane, a leczenie przerwano całkowicie, jeśli wystąpiły jakiekolwiek działania niepożądane stopnia 3. lub 4. związane z lekiem. Dane o zdarzeniach niepożądanych zebrano zgodnie z ogólnymi kryteriami terminologii dla zdarzeń niepożądanych National Cancer Institute, wersja 4.0. Pomiary telomerów i sekwencjonowanie genów
Genomowy DNA oczyszczono z leukocytów krwi obwodowej w ciągu 24 godzin po pobraniu za pomocą automatycznego urządzenia Maxwell 16 (AS2000, Promega). Długość telomeru określono za pomocą półautomatycznego testu ilościowego PCR (QPCR) z oceną aprobowaną w laboratorium klinicznym (ang. Clinical Laboratory Improvement Amirements, CLIA) przeprowadzonego w trzech powtórzeniach i zwalidowanego dla komórek ludzkich, jak opisano wcześniej18. 20-20 W podgrupie pacjentów długość telomerów mierzono również metodą hybrydyzacji fluorescencyjnej in situ z przepływem fluorescencyjnym (flow-FISH) za pomocą zestawu Dako telomere PNA zgodnie z protokołem producenta. Więcej szczegółów znajduje się w Dodatku uzupełniającym, dostępnym pod adresem.
Punkty końcowe
Głównym celem badania było ustalenie, czy ścieranie telomerów może być spowolnione przez ukończenie 24-miesięcznego kursu danazolu u pacjentów z przyspieszoną utratą telomerów pochodzenia genetycznego. W porównaniu z normalną utratą telomerów wynoszącą około 60 pb rocznie, 21-24 wskaźnik utraty telomerów u pacjentów z mutacjami genu telomerazy jest oceniany zachowawczo na poziomie około 120 pz rocznie24 (Tabela S1 w dodatkowym dodatku). Poprawę biologiczną zdefiniowano na podstawie czułości testów długości telomerów: mogliśmy niezawodnie wykryć 20% redukcję urazu telomerów, do 96 pz na rok lub mniej, co było głównym biologicznym punktem końcowym. Roczną szybkość zmian obliczono z pomiarów długości telomerów, które uzyskano po 24 miesiącach i porównano z wyjściowymi wartościami wstępnej obróbki. Pierwszorzędowym punktem końcowym bezpieczeństwa było wystąpienie efektów toksycznych w ciągu 24 miesięcy leczenia danazolem w dużych dawkach. Drugim punktem końcowym skuteczności była odpowiedź hematologiczna po 3, 6, 12 i 24 miesiącach, która została zdefiniowana jako wzrost poziomu hemoglobiny o 1,5 g na decylitr lub więcej (lub brak dalszej potrzeby transfuzji lub zmniejszenia liczby transfuzje> 50%), zwiększenie liczby płytek krwi o 20 000 na milimetr sześcienny lub więcej, lub zwiększenie liczby neutrofilów o 500 na milimetr sześcienny lub więcej, w porównaniu do wartości wyjściowej. Inne drugorzędne punkty końcowe to nawrót, rozwój zespołu mielodysplastycznego lub ostra białaczka szpikowa, postęp zwłóknienia płuc i przeżycie.
Analiza statystyczna
Główny punkt końcowy skuteczności, odpowiedź biologiczna po 24 miesiącach, został zdefiniowany jako obniżenie wskaźnika ścieralności długości telomerów do 96 pz na rok lub mniej. Wielkość próby obliczono do testowania hipotezy zerowej, że 24-miesięczna stopa odpowiedzi biologicznej (pierwotny punkt końcowy) wynosiłaby 10% lub mniej w stosunku do alternatywnego wskaźnika odpowiedzi wynoszącego 30%. Wyliczyliśmy, że przy próbie wielkości 25 badanie będzie miało 80% mocy do przetestowania hipotezy zerowej, na poziomie istotności 5%, przy użyciu dwustronnego testu dwumianowego dla proporcji
[przypisy: zaburzenia troficzne, badanie foniatryczne, depilacja laserowa koszt ]