Burza nad statynami – kontrowersje otaczające farmakologiczne leczenie dzieci ad

Statyny hamują również produkcję mewalonianu i innych związków pośrednich cholesterolu w szlaku izoprenoidowym. Te związki, pirofosforan farnezylu i pirofosforan geranylgeranylu, uczestniczą w potranslacyjnej modyfikacji małych białek wiążących guanozyno-trifosforanowe, zaangażowanych w proliferację komórek i inne funkcje, zapewniając molekularne wyjaśnienie plejotropowych efektów statyn obserwowanych zarówno in vitro, jak i in vivo. .3 Chociaż głównym miejscem działania statyn jest wątroba, niektóre środki w tej klasie hamują syntezę cholesterolu w innych tkankach, w tym w mózgu. Statyny były szeroko badane i miały umiarkowany profil bezpieczeństwa i działania niepożądanego u dorosłych. Ich główne działania niepożądane, podwyższone stężenia aminotransferaz w surowicy i miopatia występują stosunkowo rzadko. Pierwotne badania profilaktyczne wykazały zmniejszenie częstości incydentów sercowo-naczyniowych, ale nie zmniejszenie śmiertelności wśród osób dorosłych. Istnieją ograniczone, krótkoterminowe dane pokazujące, że statyny wydają się bezpieczne u dzieci, chociaż długotrwała obserwacja jest całkowicie niewystarczająca. W wieku 8 lat mózg dziecka i inne układy narządów pozostają w dynamicznych etapach wzrostu i rozwoju, budząc obawy, że długofalowa farmakoterapia rozpoczęta w tym wieku może niekorzystnie wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, funkcję odpornościową, hormony, metabolizm energetyczny lub inne systemy w nieoczekiwany sposób.
Podtekst dla tej kontrowersji jest oczywiście epidemią otyłości u dzieci w Stanach Zjednoczonych i coraz częściej na całym świecie. W istocie słowo otyłość lub otyłość pojawia się ponad 20 razy w raporcie AAP z 2008 r., W porównaniu z zaledwie dwukrotnie w swoim poprzednim sprawozdaniu. W ciągu ostatnich 25 lat częstość występowania otyłości u dzieci zwiększyła się trzykrotnie; w niektórych populacjach mniejszościowych większość nastolatków ma nadwagę lub otyłość. Ostatnie badania sugerują, że zwiększenie masy ciała w dzieciństwie, nawet w zakresie uważanym za normalny, jest silnie związane z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych w wieku dorosłym.4 Opisy przypadków wskazały niewydolność nerek wymagającą dializy, amputacji kończyn i śmierci przed 30 rokiem życia wśród osoby, które rozwinęły cukrzycę typu 2 w okresie dojrzewania. Ze względu na takie efekty niektórzy eksperci przewidują, że średnia długość życia spadnie w Stanach Zjednoczonych po raz pierwszy od ponad wieku, chyba że zrobi się coś na temat otyłości u dzieci. Biorąc pod uwagę pilność tej sytuacji, komitet ekspertów formułujący nowe wytyczne AAP stanął w obliczu nie do pozazdroszczenia zadania polegającego na równoważeniu nieznanego ryzyka związanego z terapią farmakologiczną u dzieci z perspektywą, że zawał serca stanie się powszechnym stanem młodego dorosłego życia. W tym scenariuszu społeczność pediatrii nie ma dobrych wyborów.
Wydaje się, że zalecenie używania statyn w dzieciństwie uderzyło w zbiorowy nerw, prawdopodobnie budząc nas do pełniejszego impliksu epidemii otyłości. Jedną rzeczą jest leczenie rzadkiego dziecka z wrodzoną wadą metabolizmu cholesterolu, a zupełnie innym, by rozszerzyć leczenie na dzieci zagrożone chorobą sercowo-naczyniową z powodu modyfikowalnych czynników stylu życia.
Obecnie nie wiemy, ile dzieci lub nastolatków spełni kryteria leczenia statynami z powodu otyłości, złej diety lub braku aktywności fizycznej
[podobne: odruchy patologiczne, fizjoterapia na wesoło, hashimoto dieta bezglutenowa ]