Bezsenność: kulturowa historiaInsomniak ad

Ma wielką nadzieję na przyszłe zrozumienie mechanizmów snu i czuwania na poziomie neurobiologicznym, neuroendokrynnym i genetycznym. Zauważyłem, że prezentacja nauki o śnie jest bardzo imponująca i aktualna. Na przykład, jej opisy roli nowo odkrytych podwzgórzowych oreksyn (hipokretyny), hormonów regulowanych przez geny zegara okołodobowego i skutków utraty snu na wyniki neurobehawioralne są na poziomie, którego oczekiwałbym w recenzji naukowej. Greene może się pomylić kilka rzeczy (na przykład, patenty nie trwają przez 20 lat po zatwierdzeniu przez Food and Drug Administration), ale w sumie opanowała imponującą gamę różnorodnej literatury, która leży u podstaw badań snu i medycyny snu . Insomniac atakuje naukę snu opartą na objaśnieniach psychogennych i tych, których badania doprowadziły ich do modyfikacji behawioralnej osób o słabej woli lub cierpiących na niedobór moralny jako lekarstwa na bezsenność. Uczestnicząc w każdym spotkaniu stowarzyszonych stowarzyszeń snu stowarzyszonych (APSS) od 2002 roku, Greene słyszał i rozmawiał z wieloma badaczami w tej dziedzinie i stanął po stronie tych, którzy próbują zrozumieć biologiczną podstawę snu i bezsenności wobec ludzi . pracując z bezsennością [którzy] są psychologami, którzy nie rozumieją biomedycznych podstaw problemu i którzy powtarzają to samo spotkanie z mantrą po spotkaniu: To wszystko w twojej głowie, przebolej to. Rozdział 4, Bezsenność w Seattle: konferencje , który omawia doświadczenia Greene a na spotkaniach APSS, to obowiązkowa lektura dla wszystkich profesjonalistów zajmujących się snem.
Chociaż Greene ma wielki szacunek dla wielu liderów w społeczności zajmującej się medycyną snów, jest ona przygnębiona, kiedy rozmawia o tym, jak lekarze w ogóle i niektórzy specjaliści od snu nie widzą bezsenności jako poważnego problemu medycznego. Kwestionuje również powszechną mądrość, że nikt nigdy nie umarł bezsenności. Nowe badania kliniczne, epidemiologiczne i na zwierzętach, łączące deprywację snu z otyłością, cukrzycą i chorobami układu krążenia, zaczynają zmieniać poglądy lekarzy na temat chronicznej utraty snu i jej długoterminowych konsekwencji dla zdrowia. Greene sugeruje ćwiczenie dla tych specjalistów od snu, którzy uważają, że ludzie mogliby przeżyć mniej podczas snu, gdyby tylko spróbowali ciężej: idź bez snu przez dłuższy czas i zobacz, czy zaburzenia osobowości, które twierdzą, że są przyczyną bezsenności, są zamiast tego wynik bezsenności.
Podsumowując, książka Summersa-Bremnera jest z pewnością kulturową historią tego, co zostało napisane na temat snu i nocy w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat. Jeśli jesteś lekarzem lub naukowcem i masz czas, aby przeczytać tylko jedną książkę na temat bezsenności, możesz dowiedzieć się, jak temat może być traktowany przez humanistów – iw takim przypadku książka Summers-Bremner jest dla ciebie. Jeśli chcesz dogłębnego przeglądu pacjentów, lekarzy i nauki, które są częścią współczesnej kultury wokół bezsenności i medycyny snu, książka Greene jest najlepszym dostępnym na ten temat.
Fred W. Turek, Ph.D.
Northwestern University, Evanston, IL 60208
edu
[przypisy: przeszczep chondrocytów, laryngolog ostrołęka, praca z dzieckiem z zespołem aspergera ]